آموزش تخصصی آبرنگ

نقاشی آبرنگ از جمله تکنیک های قدیمی نقاشی است. در این تکنیک با استفاده از آب و مواد رنگی شیمیایی به نقاشی و ترسیم پرداخته می شود. با توجه به همین امر لوازم مورد استفاده در این سبک با سایر تکنیک ها متفاوت است و از لوازم خاصی در این تکنیک بکار گرفته می شود.

نقاشی با آبرنگ از قدمتی کهن برخور دار است. ابتدایی ترین آثار بدست آمده از این سبک، نقاشی های داخل غار ها می باشد. ابزار نقاشی در گذشته به شکل امروزی نبوده و از ترکیبات خاصی برای آن استفاده می نمودند. در اواخر قرن ۱۸ میلادی از ترکیب رنگدانه و مایع چسبناک (مخلوط آب و شکر، شیره گیاهان، عسل و …) جهت نقاشی مورد استفاده قرار می گرفت.

این سبک در دوره های مختلف هنری فراز و نشیب هایی داشته است. آلبرشت دورر از نقاشان آلمانی است که در زمینه نقاشی آبرنگ مناظر، گیاهان و حیوانات به نقاشی می پرداخت. او به همراه نقاش آلمانی هانس بویل عنوان نخستین توسعه دهندگان این سبک در دوران رنسانس فعالیت نمودند.

در نقاشی آبرنگ تکنیک های مختلفی وجود دارد که با توجه به نوع و موضوع آن متفاوت است. به صورت کلی روش های آن به چهار دسته ، تکنیک خیس بر روی خیس (استفاده از سطح خیس و قلم موی خیس)، تکنیک خشک بر روی خشک (استفادها از کاغذی که سطح آن خشک است و قلمو به اندازه ای مرطوب است که فقط بتواند رنگ را برروی سطح کاغذ قرار دهد) ، تکنیک خیس بر روی خشک (استفاده از سطحی خشک و قلموی خیس) و خشک در خیس (در این روش قلمو با رطوبت رنگ بر روی سطح خیس کاغذ قرار می گیرد) تقسیم می شود.